(Συγνώμη για την καθυστερημένη ανάρτηση.)
Ξεκινήσαμε την πορεία μας σύμφωνα με το πρόγραμμα και με θαυμάσιο καιρό από την Τιθορέα (τέως Βελίτσα). Η διαδρομή μας ήταν πρακτικώς όλη γνωστή, καθώς ανεβαίνει μέσα στη χαράδρα της Βελίτσας. (Η χαράδρα της Βελίτσας κατεβαίνει από τη νότια πλαγιά της Λιάκουρας και, με βορειανατολική κατεύθυνση, περνά από την Τιθορέα (Βελίτσα) μέχρι τον Βοιωτικό Κηφισσό. Την είχαμε κατέβει, σχετικά πρόσφατα, το τμήμα-της από την πηγή Τσάρες. Διπόταμα λέγεται το σημείο, στον πάτο της χαράδρας, εκεί όπου τη συναντά το ρέμα της Τρύπης.
Ξεκινήσαμε την πορεία μας σύμφωνα με το πρόγραμμα και με θαυμάσιο καιρό από την Τιθορέα (τέως Βελίτσα). Η διαδρομή μας ήταν πρακτικώς όλη γνωστή, καθώς ανεβαίνει μέσα στη χαράδρα της Βελίτσας. (Η χαράδρα της Βελίτσας κατεβαίνει από τη νότια πλαγιά της Λιάκουρας και, με βορειανατολική κατεύθυνση, περνά από την Τιθορέα (Βελίτσα) μέχρι τον Βοιωτικό Κηφισσό. Την είχαμε κατέβει, σχετικά πρόσφατα, το τμήμα-της από την πηγή Τσάρες. Διπόταμα λέγεται το σημείο, στον πάτο της χαράδρας, εκεί όπου τη συναντά το ρέμα της Τρύπης.
Χάρη στις
πρόσφατες βροχές και τα χιόνια που έλιωναν η διάσχιση της χαράδρας δεν ήταν
εύκολη. Ηθελε πολύ ψάξιμο να βρει ο καθένας σημείο όπου μπορεί να πηδήξει
πέτρα-πέτρα από τη μία όχθη στην άλλη. Μερικοί προτίμησαν να βγάλουν τις
αρβύλες-τους, ενώ. καμιά-δυο (τυχερές!) είχαν τις πλάτες του πατέρα ή του
συζύγου! Μόνο δύο, χάρη και λίγον ίλιγγο, προτίμησαν να επιστρέψουν στην
Τιθορέα. Κατά τα άλλα, δεν είχαμε δυσκολίες ούτε αξιόλογη κούραση. Λίγη ψιχάλα,
στο τέλος, περισσότερο ποικιλία μας έδωσε παρά βρέξιμο.
Κοντολογίς,
άλλη μία πολύ ευχάριστη εκδρομή, με κάμποση συμμετοχή, και με πάμπολλα (σε
πλήθος και ποικιλία) λουλούδια. Με κλικ εδώ βλέπετε κάμποσες φωτογραφίες από
τοπία, πρόσωπα, και λουλούδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου