Ο Ζευς αγαπάει την Υπαίθριο! --Πίτα "βουνού" 2016

Κανείς-μας δεν το ήλπιζε, μετά τη θύελλα του νοτιά όλη νύκτα, πως θα περπατούσαμε στεγνοί και θα κόβαμε τη βασιλόπιτά-μας "του βουνού" στο ύπαιθρο. Και όμως! Ο μουντός, αρχικά, καιρός άνοιξε, βγήκε ήλιος, απολαύσαμε την πορεία με τη γνωστή, θαυμάσια θέα στον κόλπο των Αλκυονίδων, και καταλήξαμε στο κτήμα-μας για τα συνηθισμένα: Κόψιμο της πίτας και ανασκόπηση της περασμένης χρονιάς. Το νόμισμα έπεσε της Ράνιας Κυβέλου, πράγμα που το χαρήκαμε όλοι, χάρη στην ζωντανή-της προσφορά και επιδόσεις, τόσο στο βουνό, όσο και στα οργανωτικά του σωματείου-μας. 

Τα περισσότερα βραβεία τα μάζεψε, ως συνήθως, ο Θανάσης Κεράνης. Ένα από αυτά ήταν επειδή έκλεισε οκτακόσιες εκδρομές, δηλαδή κατά μέσον όρο περίπου 16 το έτος, καθώς κλείνει φέτος πενήντα χρόνια μέλος. 

Εκτός από τον Θανάση, κλείνει φέτος και η Λιζελότε Κώνστα πενήντα χρόνια μέλος. Και οι δυο-τους έλαβαν από ένα ασημένιο κύπελο, όπως το συνηθίζομε. Η ενεργός προσφορά και των δύο είναι ανεκτίμητη: Του Θανάση, στις πορείες, είναι ορατή σε όλους-μας γιατι, με την παρουσία-του αισθανόμαστε ασφαλείς πως δεν θα χαθούμε και χαιρόμαστε τη συντροφιά-του. Η προσφορά της Λιζελότε είναι, σήμερα, γνωστή κυρίως στον εσωτερικό κύκλο της Υπαιθρίου, διότι δεν περπατάει εδώ και μερικά χρόνια. Μπορούμε να πούμε πως είναι η θεά Αθηνά του σωματείου-μας, που εξασφαλίζει να υπάρχει τάξη και συνέπεια, όχι μόνο στο Ταμείο και τα οικονομικά (που είναι στην άμεσή-της αρμοδιότητα) μα σε όλες τις δραστηριότητές-μας, καθώς έχει την πείρα (και τη μνήμη!) από περίπου 48 χρόνια συμμετοχής-της στο Διοικητικό Συμβούλιο. 

Αφού τακτοποιήσαμε τα πάντα στο κτήμα-μας, οι περισσότεροι πήγαμε για φαϊ σε μία από της ταβέρνες του όρμου της Αγ. Σωτήρας. Και του χρόνου! 

Σημείωση Παρακαλούμε πολύ, στείλτε-μας φωτογραφίες που νομίζετε πως θα ενδιαφέρουν τα μέλη και τους φίλους-μας!