Με θαυμάσιο φθινοπωρινό καιρό ξανανεβήκαμε στον Κλωκό. Ξεκινήσαμε, όπως πάντα, από τη Φτέρη (Αιγίου). Στην αρχή, τα καμένα δένδρα μας μελαγχολούν. Η λιακάδα όμως αρχίζει να μας φτιάχνει τη διάθεση. Πιο πάνω άλλωστε δεν φυτρώνουν δένδρα. Πίσω θαυμάσια θέα, εμπρός ο γνωστός ανήφορος, που κάθε φορά νομίζεις πως έγινε πιο απότομος. Φθάσαμε όμως όλοι στο εκκλησάκι της κορυφής (1'778m) και ξεκουραστήκαμε, απολαμβάνοντας τη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις, από τα βουνά της Ρούμελης ώς τον Ερύμανθο και, ίσως, τον Ταΰγετο.
Στην επιστροφή αποσχίστηκε μια "εξερευνητική" ομάδα και κατέβηκε στη Φτέρη από άλλο, βραχώδες μονοπάτι. Εκεί υπήρχε φασολάδα (μα όχι μόνο) για όλους.
Φωτογραφίες από την εκδρομή μπορείτε να τις δείτε με κλικ εδώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου